آموخته های زندگی

آموخته ام که:  عشق مرکب حرکت است نه مقصد حرکت

آموخته ام که:  این عشق است که زخمها را شفا می دهد نه زمان

آموخته ام که:  بهترین کلاس درس دنیا کلاسی است که زیر پای خلاق ترین فرد (خالق یکتا) است

آموخته ام که:  مهم بودن خوب است ولی خوب بودن از آن مهمتر

آموخته ام که:  تنها اتفاقات کوچک زندگی است که زندگی را تماشایی می کند

آموخته ام که:  خداوند متعال همه چیز را در یک روز نیافرید پس چطور می شود من همه چیز را

در یک روز بدست آورم

آموخته ام که:  چشم پوشی از حقایق آنها را تغییر نمی دهد

آموخته ام که:  در جستجوی محبت و خوشبختی زمانی برای تلف کردن وجود ندارد

آموخته ام که:  اگر در ابتدا موفق نشدم با شیوه جدیدتر دوباره بکوشم

آموخته ام که:  موفقیت یک تعریف دارد « باور داشتن موفقیت»

آموخته ام که:  تنها کسی مرا شاد می کندکه گوید تو مرا شاد کردی

آموخته ام که:  گاهی مهربان بودن بسیار مهمتر از درست بودن است

آموخته ام که:  هرگز نباید به هدیه ای که از طرف کودکی داده می شود نه گفت

آموخته ام که:  در آغوش داشتن کودکی به خواب رفته یکی از آرامش بخش ترین حس های دنیا

را درون آدمی بیدار می کند

آموخته ام که:  زندگی مثل طاقه پارچه ای است هر چه به انتهای آن نزدیکتر می شود سریعتر

می گذرد

آموخته ام که:  باید شکر گزار باشیم که خدا هر آنچه را که می طلبیم به ما نمی دهد

آموخته ام که:  وقتی نوزادی انگشت کوچکتان را در مشت کوچکش می گیرد در واقع شما را

 به اسارت زندگی می کشد

آموخته ام که:  هر چه زمان کمتری داشته باشیم کارهای بیشتری انجام می دهیم

آموخته ام که:  همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمکش نیستم دعا کنم

آموخته ام که:  زندگی جدی است ولی ما نیاز به دوستی داریم که لحظه ای با او از جدی بودن دور

 باشیم

آموخته ام که:  تنها چیزی که یک شخص می خواهد فقط دستی است برای گرفتن دست او و قلبی

برای فهمیدنش

آموخته ام که:  لبخند ارزانترین راهی است که می توان با آن نگاه را وسعت بخشید

آموخته ام که:  باد با چراغ خاموش کاری ندارد

آموخته ام که:  به چیزی که دل ندارد نباید دل بست

آموخته ام که:  خوشبختی جوستن آن است نه پیدا کردن آن